Bazı zamanlar vardır ya hani, Her şeyin çok kötü gittiği, ne yaparsınız yapın düzelmeyeceğine inandığınız. O an hep aklıma Barış Manço'nun şarkısı gelir. 'İnsanın bir kez ters gitmesin işi. Muhallebi yerken kırılır dişi.'
"Hayata nasıl başladıysam öyle ölecektim kuşkusuz, kitapların arasında." J. Paul Sartre'ın bu sözünü ilk okuduğumda içindeki varoluşçuluk akımını ateşleyen gücünü nereden aldığı konusunda ikna olmuştum aslında.
Sokrates tuhaf bir filozoftu. Annesinin ebe olmasından dolayı kendince isimlendirdiği sokratik doğurtma yöntemini kullanarak gerçeğe ulaşmayı hedeflediği bir tarzı vardı. Ayrıca Platon'unda hocasıydı.
J.Paul Sartre'ın 1938'de anlatmaya çalıştığı bir histir, bulantı. Şimdilerde çoğumuzun, olup biten pek çok olaydan duyduğumuz rahatsızlığı, öğrenilmiş bir çaresizlikle kabullendiği, berbat bir his… Öğrencilerin okula gidememe hali, mesela…
Güven inşa etmek çok zor meşakkatli bir süreçtir. Sözle olmaz mesela, insanlar ve toplum yaptıklarınıza bakar. Ciddi bir zaman diliminde, tuğlaları teker teker dizerek kendinizi veya firmanızı bir noktaya getirirsiniz.
Türkiye'de yaşarken karşılaştığımız sorunlara biraz da Felsefe Mühendisliği yaparak çözüm önerileri oluşturmayı hedefliyorum. Zaman zaman felsefenin karanlık sokaklarında yürürken, kendi zamanında efsaneleşmiş olan filozofları zaman makinamla bu günün Türkiye'sine konuk edeceğim.
