Monarşi düşüncesine karşı çıkması doğduğu ülke İngiltere’de başını belaya soktu ve orta yaşlarda ülkeden ayrıldıktan sonra bir daha İngiltere’ye dönmedi. Bu yüzden Paine’in yaşamı hiçbir zaman kolay olmadı.  

Korse yapımcılığı, gümrük memurluğu, köprü tasarımcısı gibi bir dizi meslek denedi oysa bir yazar düşünür ve kendi tarzında bir “dünya yurttaşı2 olarak kusursuzdu…

Paine doğrudan, nükteli ve polemikçi bir üslupla yazdı. Yaşarken yüzbinlerce okuru oldu. Önceki ve sonraki birçok filozoftan farklı olarak, kendi zamanının siyasal mücadelelerine aktif olarak katıldı. 

Her kuşağın, daha önceki kuşaklardan miras kalan bir sistemi basitçe kabul etmek yerine, ulusun yönetim şeklinin sorumluluğunu alması gerektiğine inanıyordu.

Radikalizminin kaynağı buydu…

Eşitsizlik olan her yerde, var olan duruma meydan okumanın doğru olduğuna inanıyordu ve gördüğü siyasal dünyadan hoşnutsuzluğu, toplumu örgütlemenin yeni yollarını formüle etmesine neden oldu.

Toplumu rasyonel ilkelere göre yeniden düzenlemek istiyordu. Bu yüzden, yıkıcı bir devrimci olarak korkulmasının nedenini anlamak zor değil.

Paine, yaşamı olabildiğince çabuk iyileştirme arzusuyla hareket ediyordu. Daha iyi ve akla daha yakın yönetim sistemleri bulmak, zenginliği daha adil paylaşma yollarını teşvik etmek istiyordu ve tehlikelide olsa görüşlerini kamu oyuna açıklayacak kadar cesurdu. Ayrıcalıklı olarak doğanlar ve var olan durumu sürdürmek isteyenler doğal olarak onu susturmaya çalışacaktı.

Tüm bu yaşanılanların ışığında zaman makinamı çalıştırıp, yoksul ve yalnız bir şekilde ölmeden hemen önce 1809 yılına New York’a gidiyorum.

-Üstadım, fırtınalı bir hayatın oldu dünyayı iyi yönde değiştirmek istedin kitaplarını milyonlarca insan okudu ve şuan 72 yaşındasın bir hayranın olarak sana sormak istiyorum bize insan hakları konusunda ne tavsiye edersin?

-Genç adam, yaşama hakkı, inanma hakkı ve kendini özgürce ifade edebilme hakkı gibi kavramları herkes alkışlar ancak gücü elinde bulunduran bir avuç zorba, insanların bu anlamda uyanmasından rahatsız olur. Ve oldu da zaten, beni ortalığı karıştıran ve elindeki davuluyla, uyuttukları insanları uyandıran bir pislik olarak gördüler hep. 

‘İnsanlar hükümetten korktukları zaman zorbalık, hükümet insanlardan korktuğu zaman , özgürlük vardır…’

İnsan hakları kitabımın ikinci cildinde, yaşlılık aylığı, evlilik ödeneği, yoksullara yardım, parasız eğitim gibi konulara değindiğimde beni hain ilan ettiler. Olsun önemli değil ben bunların tamamını ezilen fakir, zor durumda olan çoğunluk için istedim. Ancak gördüğün gibi şuan kendime bile bir faydam yok.

Ancak inanıyorum ki insanlar benim ne demek istediğimi er yada geç anlayacak ve takdir edeceklerdir. 

Genç adam, özgürlük çok önemlidir. Şuan insanlar hem fiziksel olarak hem de fikirsel olarak özgürlük savaşı veriyorlar ancak gelecekte fiziksel olarak özgür gibi gözüken ancak fikirleri sürekli kontrol altında tutulan bir dünya olacağını düşünüyorum.

Bu sorunu çözebilmek ise hayli güçtür. Ancak yine de;

‘Özgürlük ağacının meyvesini yemek isteyenler, devrilmemesi için ağaca destek olma yorgunluğunu da göze almalıdırlar…’