Önümüzde malum seçimler var. Ancak hepimizin tek beklentisinin hayat şartlarımızın lafta değil de hissedilir şekilde iyileşmesi, olduğunu düşünüyorum.

Ve merak ettiğim şey çok net, İBB. Belediye Başkanı İmamoğlu’nun belediye seçim sloganında söylediği iddialı sözünü (Her şey çok güzel olacak), kim kazanırsa kazansın seçimden sonra hissedebilecek miyiz?

Zira beni sıradan bir vatandaş olarak ilgilendiren konuları detaylandırıp en son yanıtlamaya çalışacağım.

O zaman başlayalım;

*Yılbaşından sonra asgari ücretin 7500 TL olması bekleniyor. Merak ettiğim ise, bu parayı alan bir kişi evini geçindirebilecek mi?

*Ya da bir emekli düşünelim aldığı parayla ikinci bir iş yapmadan hayatını idame ettirebilecek mi?

 *Toplamda 19 milyon ilköğretim, lise ve 8 milyon üniversite öğrencisinin yaşadığı ülkemizde bu öğrenciler okullarını bitirdiklerinde iyi şartlarda iş bulup çalışacaklarına inanıyorlar mı?

*Tarım ve hayvancılıkta kısa vadede bir iyileşme olup bu iyileşme, sebze, meyve, bakliyat, et, süt, tavuk, balık fiyatlarını düşürür mü?

*Mazot ve benzin fiyatlarında hissedilir derecede bir düşüş olacak mı?

*Elektrik ve doğalgaz fiyatlarında kayda değer bir düşüş olacak mı?

*Nitelikli insanların iş bulacakları yeni iş alanlarında hissedilebilir artış yaşanacak mı?

*Toplumun en temel yapı taşı olan aileyi ayakta tutabilmek için örneğin aile sigortası yapılacak mı?

*Sosyal güvenlik sistemi insanlarımızın sağlık imkanlarından daha kapsamlı olarak yararlanması için yeterli olacak mı?

*İnsanların kendi doğdukları şehirlerden kopmadan iş, eğitim, sağlık gibi hizmetleri almaları sağlanabilecek mi?

*Çok zeki gençlerin, yetişmiş tecrübeli doktorların, mühendislerin ülkemizde kalmaları için şartları iyileştirilecek mi?

*Öğretmenlerin, iyi bir şekilde öğretmek dışında başka bir işte çalışmadan hayatlarını sürdürecekleri imkanlar sağlanacak mı?

*Gazetecilerin basın özgürlüğüne saygı duyulacak mı?

*Yargı bağımsız olarak hareket edebilecek mi?

Ülkemizde yapılması gerekip te yapılmayan o kadar çok şey var ki bu listeyi çok daha fazla uzatmayacağım, neden mi?

Çünkü kim kazanırsa kazansın bunların hiçbirinin yapılacağına inanmıyorum, nedeni ise basit, bunlar kazanan taraf için öncelikli konular değil de ondan.

Öncelik asla vatandaşın sorunlarını çözmek olmadı çünkü.

Her siyasi partinin önce varlığını devam ettirmek ve sonra liderinin kişisel kaygıları bence vatandaşın tüm sorunlarından önce geliyor.

Örneğin Marmaris’te yangın çıkıyor ancak gece görüşlü yangın söndürme helikopteri yok.

Neden? 

İki gün önce kiralama sözleşmesi bitmiş. Ve sabaha kadar binlerce dönüm ormanda ağaçlar ve hayvanlar cayır cayır yanıyor. Kimsenin umurunda değil. Yetkililerden tatmin edici bir açıklama gelmiyor. Tarım ve Orman Bakanı ortalarda yok.

İşte sadece bu nedenden dolayı bile, ülkemizde emekliye asgari ücretliye verilen maddi ve manevi değer asla ormanlara, ağaçlara, hayvanlara, kadınlara verdiğimiz değerden fazla olmayacak bence.

Şimdi diyeceksiniz ki:

Çok karamsarsın, haksızlık ediyorsun, o zaman kim düzeltecek bu yazdığın sorunları?

Cevap veriyorum: Hiç kimse...

Bu ülke kurulduğundan beri asla çok gelişmiş, bilime önem veren, insan haklarına saygılı, hukukun üstünlüğünü savunan, basının özgür olduğu refah ve mutluluklar ülkesi olmadı, hep mış gibi yapıldı.

En azından son 47 yılına şahit olduğum kadarıyla, göremedim ben.

İçimizde, her şeye rağmen mutlu olabilenler ile yaptığım konuşmalardan çıkarabildiğim sonuç ise, Akıl Oyunları filminden alıntıladığım söze yakın:

“Mutlu olmak, her şeyin yolunda gitmesi demek değildir. Mutlu olmak görmezden gelmek konusunda ustalaşmak demektir...”

Yani boşuna her şeyin çok güzel olmasını beklemeyin, çünkü olmayacak.

Bu işin sırrı falan da yok, görmezden gelmeyi öğrendiğinizde artık hiçbir şey sizi rahatsız etmeyecek ve alışacaksınız.