At gözlüğüyle yürümenin anlamı yok. Hele hele geçmişteki olayları tekrar sahnelemenin ve “Buna benzer filmleri daha önce de görmüştük” dedirtmenin kimseye fayda sağlamayacağını bilmek de erdemli olmanın göstergesi olsa gerek.

Olacak şey değil!

Şehirde yürüyecek, protesto edecek meydan bulamıyorsun, kalkıp dağlara taşlara karşı eylem yapıyorsun! Vallahi adama gülerler! Kafayı yemiş derler!

Çanakkale mevkilerinde Kaz Dağları diye ünlü bir bölge var…

Ege’nin yemeklerindeki lezzetler bu dağlarda yetişen otlar sayesinde oluşuyor. Malumunuz Ege demek, genelde deniz ve balık demek… Ama Kaz Dağları da şifa demek, hayata ağız tadıyla bakmak demek… Siz hiç balık yediğinizde Kaz Dağları’nda yetişen defnenin kokusunu aldınız mı? Ya da etli yemeklerin içindeki biberiyeyi, kekiği… Ya da salatalarınıza, belki ayranınıza koyduğunuz naneyi… İnsanı ferahlatan karabaş otunu… Ardından gelecek sarıkız ve pelin çayını bence çoğu insan tatmamıştır.

Kaz Dağları havası, suyu ve manzarası insanı büyülüyor… Öyle kardeşim, var mı itirazınız!

***

Ancak bu güzelliklerin altında, dağların eteklerinde zenginliklerin, müreffeh bir geleceğin yattığını da söylemeden geçemeyeceğim.

Kardeşim bölge hakikaten şifa, tat, lezzet adına bir altın değerinde…

Ağacı, böceği, çiçeği, kelebeği, kuşu sevmeyen mi var?

Doğa sevgisi belli insanlara mı hasredilmiş?

Tabii ki hayır! Tüm insanlar tabiata hayrandır? Onunla hep iç içe olmak isterler…

Fakat bir gerçek daha var… Kaz Dağları’nın eteklerinde milyarlarca dolar altın madeni ülkenin istikbaline destek olmak için çıkarılmayı bekliyor.

Bölge insanı da “İş olsa da çalışsak” diye bölgeye gelecek yatırımcıya, yatırımlara hasret!

Peki, bu hasret nasıl giderilecek? Hiç fikir yürüttünüz mü?

İşte altın aynı zamanda iş, imkân, istihdam, muasır medeniyetler seviyesine çıkmak demek…

Yerinden çıkarılan ağaçlar elbette başka bir yere dikiliyor, yani zayi olmuyor. Fakat işi curcunaya, gargaraya getirip yatırımları da ağaç gibi kökünden sökmek, sökmeye çalışmak, gelecek yatırımları engellemek ne demek, buna mana veremiyorum!

Uluslararası tröstlerin, Türkiye’de gözü olanların, bir bakıma müstevlilerin gazıyla ülkenin menfaatlerine tuz dökmeyi, yaralara tuz basmayı “Vatanımı seviyorum” diyenlere yakıştıramıyorum!

O zaman ormanlarda, dağda bayırda Tarzan gibi dolaşalım… Ne kendimize, ne millete, ne de devlete faydamız olsun!

Var mı böyle bir şey!

***

Bu memlekete sanayi, bu memlekete elektrik, bu memlekete enerji, bu memlekete yol, köprü, viyadük, tünel, metro lâzım… Açıkçası yatırım lâzım.

Karadeniz’den hatırlıyorum… “Dereleri kuruttunuz!” diye hidroelektrik santrallere karşı duranları unutmak mümkün mü?

Haydi dereleri geçtik… Barajlar kurulurken ya karşı gelenler, muhalefet olanlar…

Bunu da geçtik… Nükleer santral için Akkuyu’da direnenler… Sinop’ta salya sümük kendilerini oraya buraya bağlayanlar… Yerlerde tepinenler…

Doğu Akdeniz’e sondaj gemilerimiz açıldığında ağızlarından köpükler saçarak direnişin katmerlisini yapanlar…

Bunlar ne kadar vatanseverlik acaba?

Dünya 230 yıldan beri “Yakın Çağ”ı yaşarken, elimizde gaz lambaları, idarelerle mi dolaşalım? Dünyanın merkezi, medeniyetin beşiği Türkiye’de Tarzan mı olalım!

Bunu birileri, bir kısım cenah ve bizden olmayanlar istiyor da, “Yerli ve milliyim” diyenlere ne oluyor?

Doğalgaz, petrol ararsın hemen karşına dikilirler… Altın aramaya kalkarsın, dağı taşı insanla doldururlar… Ülkeyi yangın yerine çeviren terörizme karşı savaş açarsın, “Karıncalara yazık oluyor” derler… Savunma füzeleri yaparsın… Yetmedi satın alırsın, demediklerini bırakmazlar…

Yahu başınızı iki elinizin arasına alın da “Kazın ayağı perdeli değil” inadından vazgeçin!