Türkiye asırlardır dış yardımlarını esirgemeyen bir ülke. Kültürümüzde yardımın ehemmiyetini anlatan onlarca düstur var. Bu öğretileri, felsefe ve harekete dönüştürdüğümüz için mesafeye aldırmaksızın yardımları sahiplerine ulaştırıyoruz.

Yapılan yardımların tamamı ise; insani nitelikteki yardımlar. Başka bir ifade ile dış yardım türlerindeki bağış yardımlarından. 

Bu ayrıntıyı vermek önemli çünkü dış yardımların kendi içerisinde tanımlanışı, çalışma sistemi, amacı, uygulanışı gibi birçok konuda modelleri bulunmaktadır. Bir yardımın gönderilmesi de kabul edilmesi de ulusal ve uluslararası standartlardaki koşulların yerine getirilmesi ile gerçekleşmekte. 

Türkiye’nin yaptığı dış yardımlar, her ne kadar insani bir amaç ile herhangi bir karşılık beklemeden yapıyor olsa da ülkemize fayda sağlayan önemli bir faktöre sahip. O da yardımın yapıldığı ülkelerin yöneticileri ve halkları tarafından ülkemize yönelik olumlu bir ülke imajı, algısı ve çağrışımı.

Bir dipnot vermekte fayda var. Aslında yazım dış yardım ve ülke imajı arasındaki ilişkiye odaklanıyor ancak yapılan dış yardımların ülke hakları tarafından olumlu karşılanması yazının içerisinde; kamu diplomasisi, yumuşak güç ve ulus markalaması konularını da açıyor. 

Yapılan dış yardımların muhatabı, yardımın ulaştığı ülke içerisindeki bir azınlık ya da sosyal grup değil. Ülkenin tamamı. İşte bu yüzden yapılan yardımlar ülkede daha çok ses getiriyor. 

Gelen yardım, ister doğrudan ister dolaylı yoldan olsun kişiyi etkilemekte. Zira yapılan yardım, kişinin ölmemesi için yapılmakta. Yapılan yardımın yarattığı etkiyi ölçmek için Twitter’daki teşekkür paylaşımlarına bakmayın. Hakiki anlamdaki minnettarlık, yapılan yardımın unutulmaması üzerine. 

Hatta Türkiye’den gelen yardımları karşılamak üzere devletin üst düzey yöneticileri havaalanında hazır bulunuyorlar. Bu bile başlı başına Türkiye’nin o ülkede oluşturduğu ya da güçlendirdiği ülke imajına güçlü bir örnek. 

Üstelik yardım gönderdiğimiz ülkelerin başında G8 ülkeleri yer alıyor. Bu da başka bir imaj göstergesi.

Ülkeler, diğer ülke kamuoylarında ülke imajı kurmak ve sürdürmek için büyük maddi yatırımlar yapıyorlar. Spor organizasyonları, film festivalleri, fuarlar sadece birkaç tanesi. 

Ülke imajı kurmak bazen yıllar alabiliyor. Ve bunun için çok fazla aracı kullanılıyor. Ancak Türkiye bu süreçte ülke imajı derdine düşmedi. Covid-19’u imaj oluşturmada bir fırsat olarak görmedi. Sadece vefamızın karşılığı ülkemize bir imaj olarak geri döndü. Biz zaten amacımızın ne olduğunu yardım paketlerinin üzerine yazmıştık;

“Ümitsizliğin ardında nice ümitler var. Karanlığın ardında nice güneşler var.” Mevlana