Gerisi yerel, mevzi ayrıntıdır.. Dolayısıyla Türkiye de bu ölçüm kriterlerinin dışında bir ülke değil..

Güvenlik söz konusu olduğunda yurt içinde, yurt dışında herkes kabul ediyor ki pek çok açıdan Ankara geçmiş yıllara kıyasla çok daha güçlü, çok daha özgüvenli.. FETÖ badiresinin büyük ölçüde atlatılması, savunma sanayinde kat edilen mesafe, gözü NATO’dan başka bir şey görmeyen sistemin bakış açısını genişletmesi v.s... Bunlar ortaya çıkan fevkalade olumlu tablonun dayandığı parametreler..

Ekonomiye gelince Türkiye gerçekleştirdiği sistem değişikliği sonrası önemli bir karar verip ekonomi yönetimini tek elde topladı. İlaveten bu görev cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’a yakın, ailesi içinden bir isme verildi. Söz konusu değişimi takiben herkes doğal olarak bu değişiklikleri içine sindirip sindiremeyeceği kestirilemeyen bürokrasinin gel/git dalgalarının sancısını yaşamaya başladı..  Diğer yandan da ekonomi yönetimini büyük ölçüde uluslararası finans çevreleriyle irtibatlı ve bu vasıflarıyla siyaset tarafından öne çıkarılmış isimler üzerinden kontrol edegelmiş çevrelerin bu alışkanlıklarının kırılıp kırılmayacağı merak edilir oldu. Keza kendi taleplerini uluslararası finans ve siyaset çevreleri üzerinden Ankara’ya taşımaya alışmış büyük sermayenin Berat Albayrak’la ayar tutturup tutturamayacağı izlendi..

Kanaatim o ki; son birbuçuk yılı bu sarmalda yaşadık.. Gerek finans piyasalarında yaşanan dalgalanmanın gerekse Şeytan Üçgeni’ne dönen enflasyon/faiz/döviz burgusunun nedeni budur.

Ve umarız ki üç gün sonra gerçekleştireceğimiz seçim sonrası bazı karanlık hayaller sona erer, umuda yelken açılır..