Toplumsal mutsuzluk yaşanan bu olumsuz gidişatla etkisini artırıyor. Alım gücü düşüyor, maaşlar eriyor, insanlar kredi kartları ve krediler altında adeta eziliyor. 3.6 milyon emekli Temmuz zammı umutlarını yitirdi. 0 zamla umut defterini kapattı. Asgari ücretliler Temmuz zammından yoksun kaldı. 17 bin 2 liranın bir geçerliliği kalmadı. Lakin kimilerine göre bu para fazla bile!.. Peki reelde durum böyle mi?

Kiralardaki yüzde 25 sınırı kalktığı için ev sahiplerinin çok yüksek kiralara sıçraması an meselesi. İstanbul üzerinden konuşursak, bugün 10 bin liranın altında kiralık ev bulabilmek neredeyse imkânsız.

İstanbul kart tek basım 17.7 TL … Tek vasıtayla işe gittiğini düşün (ki imkansız) gidiş geliş 35 lira 4 kuruş… Ayda ne yapar? 920 TL Bir simit 15 TL, günde 3 öğün sadece simit yersen 1,350 TL 500 ML şişe su 5,40 kuruş. Günde sadece 1 şişe içsen (ki doktorlar en az 2.5 litre için diyor) 162 TL Sadece bu temel ihtiyaçlar bile 2 bin 432 TL. Kaldı mı eline 14 bin 570 lira? Hadi verdin 10 lira kirayı… Kaldı 4 bin 570 lira. Elektriği, suyu, doğalgazı, giyimi-kuşamı, ayakkabısı, çoluğu, çocuğu ne olacak?!

* * *

Özetle; 17 bin 2 lira ile geçinmek mümkün değil! Emekli maaşından söz etmedim bile! Geçinilir diyen babayiğit buyursun gelsin. Programı çekilse Survivor’dan fazla izlenir. 

* * * 

Bir İstanbul masalı… Bu satırlar İBB Başkanı Sayın Ekrem İmamoğlu’na… Burası kâğıt üzerinde 16 milyon insanın yaşadığı (Ki asla inandırıcı bir rakam değil) bir kent. Özellikle yaz aylarında turist yoğunluğu da malum. Saat 20.3 Karaköy’den Üsküdar’a geçmek isteseniz vapur yok! Gelen turist şaşırıp geri dönüyor. Turiste Eminönü’nden vapur bulabileceğini söyleyebilecek derecede yabancı dil bilen personel yok. Dünya kenti olduğun iddiasıyla ortaya döküleceksin, dünyanın izlediği programlara Türkiye ve İstanbul reklamları vereceksin fakat; böyle çok basit işlerde bile çuvallayacaksın. Bu elbette sadece İmamoğlu’nun tasarrufu değil. Topyekûn gelişmişlikle alakalı. Birileri adım atmalı… Geleni kaçırmamalı… Memnun göndermeli değil mi?