Bu bizi yüzeysel ilgilendiren bir konu ama, emisyon hedeflerinden banka kurallarına gömenlerden Ukrayna Rusya savaşındaki konuma çevre düzenleme kanunlarına kadar çeşitli yasalar üzerinde çalışacak AB’nin yönetiminde önemli bir role sahip olacak 720 milletvekili 27 ülkede yapılacak seçimlerle bir sonraki Avrupa Parlamentosu’nu belirleyecek. 

Bu iş için 6-9 Haziran tarihleri arasında sandık başına gidecekler. Oy kullanma hakkına sahip 373 milyon seçmenle Avrupa Parlamentosu’nu belirleyecek. 2022 yılında yapılan ABD’deki seçimlerde 233,5 milyon insan oy kullanmıştı. Yani bu sayı ABD’den de çok kişiyi ilgilendiriyor. Ayrıca onların alacağı kararlar birçok ülkenin de hem siyasal hem de ekonomisini ilgilendiriyor. 

Ülkeniz ne kadar büyükse parlamentoda o kadar fazla koltuk bulunur. Bizi kabul etmemelerindeki en büyük sebeplerden biri de bu nüfus çokluğu sanıyorum. Yapılan seçimde Alman milletvekilleri 96, Fransızlar 81 sandalye alırken, Malta, Kıbrıs ve Lüksemburg’un her biri yalnızca altışar sandalyeye sahip olur. Bir partiye oy verdiğinizde, bu parti genellikle aynı siyasi renkteki uluslararası bir grupla birlikte oturur. 

Dolayısıyla, Fransa’da Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un Renaissance partisine oy verirseniz, bu milletvekilleri Danimarka ve Çek Cumhuriyeti gibi ülkelerden diğer liberallerle birlikte sınır ötesi Renew Europe grubunda yer alacaktır. Parlamento, üç ana Avrupa Birliği kurumundan biridir ve doğrudan seçilen tek kurumdur. Diğer iki kurum, bakanlar ve hükümet başkanlarının bir araya geldiği Konsey ve bloğun yürütme organı olan Avrupa Komisyonu’dur. 

Bir numaralı izlenmesi gereken isim Ursula von der Leyen. 2019’dan beri Avrupa Komisyonu başkanı olan von der Leyen, Fransız Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron ve dönemin Alman Şansölyesi Angela Merkel tarafından göreve getirilmişti. Eski Alman savunma bakanı olan von der Leyen, EPP’nin sanayi rekabet gücünü artırma ve AB’nin savunma kapasitesini güçlendirme platformunda ikinci bir dönem için aday. AB genelinde yürüttüğü kampanyada bu konuları öne çıkarıyor. Bir dönem daha kalmak istiyor koltuğunda. Ama aslında Takip edilmeye değer bir diğer önemli rakip Nicolas Schmit. 

Avrupa genelinde sosyalist ve merkez sol seçmenlerle bağlantı kuran Schmit, daha iyi konut, işçi hakları ve Yeşil Anlaşma’dan geri adım atmama argümanlarını öne çıkarıyor. Her ülkenin kendine özgü ulusal takıntıları olsa da, Brüksel’den çıkan bazı genel temalar var, siyasi sinir merkezinde şunlar var: Rusya’nın Ukrayna’daki savaşı ve AB’nin kendi savunma kapasitesini nasıl artıracağı konusu en başta yerini alıyor. 

Tabi ki olmazsa olmaz Ekonomi. Durgun AB ekonomisi AB’nin iddialı iklim ve çevre planlarını çiftçiler ve geleneksel sanayi üreticileri gibi işçilerin çıkarlarıyla nasıl uyumlu hale nasıl getireceği tüm dünyaca merak ediliyor. AB’yi dünya sahnesinde daha rekabetçi hale getirmek; Bence en zorlanacakları konulardan biri de AB’nin son göç ve iltica anlaşması sonuçları. 

Avrupa’da göz ile görülür bir Aşırı sağın yükselişi konusu da var. Sonuçta, uzun süredir Avrupa’yı domine eden iki siyasi fraksiyon merkez sağ EPP ve Sosyalistler hala Parlamento’daki en büyük iki güç olacak gibi görülüyor. Ancak, güçlerinin aşınmasının tarihsel eğilimi devam edecek. Yeşillerin büyük AB yasalarına dev tarım sübvansiyonları planından yeni göç anlaşmasına kadar karşı çıkması, von der Leyen’in Meloni’nin milletvekilleri ile işbirliği yapmak zorunda kalabileceğini hissetmesinin nedenlerinden biri. 

Onay kazanmak bile sayı sorunlarını ortaya koyuyor. von der Leyen 361 oyu hedefliyor. Mevcut anketlere göre, EPP, Sosyalistler ve liberallerden oluşan merkezci blok, kendisine bazı tavizler vermesi durumunda 402 oy sağlayabilir. Ancak, bu pek de rahat bir fark değil; çünkü bu milletvekillerinin sadece yüzde 10’u parti çizgisine karşı çıksa bile von der Leyen zor durumda kalır. Bu, muhtemelen yakın bir yarış olacak. Zenginin malı züğürdün çenesini yorar gibi ilerliyor ama bizi de çok yakından ilgilendiriyor.