Dünya ortalamasına ve OECD raporlarına göre başarı oranımız her yıl biraz daha düşerken ve üniversite ile lise sınavlarında da bu durum net bir şekilde görülürken eğitim kalitesini artırmak için adım atmak bir yana daha da gerilememize yol açacak açıklamalar yapılıyor. Teknoloji çağında yaşarken ve bu sistemde bir yer bulmaya çalışırken eğitimde dine daha çok önem verilmesi bizi diğer ülkelerden daha geri plana atıyor ve aynı zamanda nitelikli öğrencilerimizi kaybediyoruz ancak umursamamaya devam ediyoruz. 

Maddi durumu iyi olan aileler çocuklarını özel okullara gönderse de özel okul fiyatlarının uçuk rakamlara ulaşması ve orta sınıfın ekonomik koşullar sebebiyle giderek yoksullaşması sebebiyle bu imkân da çoğu aile için ortadan kalkmış durumda. Çoğu devlet okulu için temizlik ve güvenlik görevlisi olmadığı, temizlik malzemelerinin dahi velilerden istendiği veya malzeme alımı için velilerden para toplandığı iddiaları konuşuluyor ve maalesef bu iddialar yalan değil. Devlet okullarında eğitim güya ücretsiz ancak temizlik malzemesi dahi ailelerden isteniyor. Veliler çocuklarına beslenme koymaya dahi zorlanırken bir de böyle bir masrafı karşılamak durumunda kalıyorlar. Bu da akıllara şu soruyu getiriyor: Eğitim için bakanlığa ayrılan bütçe nereye gidiyor? Milli Eğitim Bakanlığı’nın 2024 yılı bütçesi 1 trilyon 90 milyar 229 milyon 668 bin TL olarak tahsis edildi. Bu kadar yüksek bir bütçeye rağmen okulların içler acısı durumunun mantıklı bir açıklaması var mı?

Tasarruf Tedbirleri Genelgesi kapsamında ise bazı köy okullarındaki öğrencilerin servis hakları elinden alındı ve öğrenciler bu nedenle hem okula gitmekte hem de minibüs ücretlerini ödemekte zorluk yaşıyor. Tasarrufu veliler ve öğrencilerden indirimli ücret alan minibüs şoförleri yaparken yüksek bütçesine ve bütçeyi öğrencilere harcaması gerekenler nasıl bir düzenleme yapıyor? 

İstanbul Büyükşehir Belediyesi 900 bin çocuğa ulaşmayı planladığı Okul Beslenme Paketi programına başladı. Bakanlık bütçesiyle yapılamayan bir düzenleme Belediye bütçesiyle mi yapılmalı? Bu program İstanbul ile mi sınırlı kalmalı? 

Öğrenci servisinden, eğitiminden, hijyeninden tasarruf olmaz. Ülkenin geleceğinden tasarruf olmaz. Tasarruf gereksiz harcamalar kısılarak yapılır, en gerekli harcamalardan kısıp en gereksiz harcamalara müdahale etmeden değil.