Özellikle son 10 yılda, hem psikolojik hem de fizyolojik tedavi süreçlerinde tamamlayıcı bir yöntem olarak öne çıkan müzik terapisi, sadece sağlık dünyasında değil, ekonomik açıdan da dikkate değer bir büyüme gösteriyor. Bu büyümenin en çarpıcı yönü ise, müziğin ticarileştirilmesiyle birlikte özel kurumlarca bir sektör haline getirilmiş olması.

Eskiden gönüllü terapistlerin veya akademik araştırmaların alanı olarak görülen müzik terapi, bugün artık özel hastanelerden rehabilitasyon merkezlerine, huzurevlerinden çocuk gelişim kurumlarına kadar geniş bir alanda ücretli bir hizmet olarak sunuluyor. Bazı özel sağlık kuruluşları, sadece müzik terapiye özel bölümler kurarak, bireysel ya da grup seansları düzenliyor. Bu seanslar, uzman müzik terapistleri tarafından yürütülüyor ve saatlik ücretleri 1.500 TL ile 5.000 TL arasında değişebiliyor. Türkiye’de halen sınırlı sayıda olan bu uzman terapistler, yurt dışından alınan sertifikalar ve lisanslarla donanımlı hale gelirken, bu alandaki profesyonel eğitim programlarına olan talep de hızla artıyor. Bu da, sektörün yalnızca sağlıkla değil, eğitimle ve uluslararası danışmanlıkla da iç içe geçmesini sağlıyor.

Müzik terapi uygulamaları artık Spotify veya YouTube gibi platformlarda da karşımıza çıkıyor; ancak burada iş biraz daha karmaşıklaşıyor. Zira telif hakları konusu, bu terapi müziklerinin ticarileşmesinde yeni bir hukuk alanını doğurmuş durumda. “Terapiye özel üretilmiş müzik” konseptiyle oluşturulan eserler, hem dijital müzik platformlarında dinleniyor hem de çeşitli kurumlara lisanslı olarak satılıyor. Örneğin Amerika merkezli bazı şirketler, sadece hastane ortamları için özel olarak hazırladıkları “beyin dalgası uyumlu müzik” paketlerini yüksek lisans bedelleriyle sağlık kuruluşlarına sunuyor. Türkiye’de de benzer şekilde bazı girişimler, özgün terapi müzikleri üreterek bu eserleri medikal merkezlere abonelik modeliyle satmaya başladı. Bu noktada klasik telif sistemlerinin dışında, “işlevsel müzik lisanslaması” adı verilen yeni bir model öne çıkıyor. Yani müzik artık sadece estetik bir eser değil; işlevsel, ölçülebilir ve parasal değeri olan bir hizmet biçiminde karşımıza çıkıyor.

Bu ekonomik büyüme aynı zamanda bir toplumsal dönüşümün de habercisi. Özellikle pandemi sonrası dönemde, insanlar sadece fiziksel değil, ruhsal sağlığa da yatırım yapmaya başladı. Müzik terapisi, bu yeni sağlık bilincinin en ulaşılabilir ve en estetik kanallarından biri haline geldi. Büyük şehirlerde açılan wellness merkezleri, yoga stüdyoları, alternatif terapi merkezleri gibi yapılar müziği artık bir “konsept ürünü” olarak sunuyor. Yani müşteriye sadece bir hizmet değil, bütüncül bir deneyim satılıyor: Ortam kokusu, ışıklandırma, dekorasyon ve arka planda bilimsel olarak seçilmiş bir müzik listesi. Bu noktada müziğin sağlığa katkısı kadar, tüketim alışkanlıklarına hitap eden “premium terapi paketleri” yaratma gücü de öne çıkıyor. Müzik terapisi, adeta duyguların mimarisini inşa eden bir ürün haline geliyor.

Ayrıca sağlık sigortası firmalarının da müzik terapi hizmetlerini ek paket olarak poliçelere dahil etmeye başlaması, sektörün gelecekte daha da büyüyeceğini gösteriyor. Avrupa’da bazı ülkelerde bu hizmet sigorta kapsamında karşılanırken, Türkiye’de bu yöndeki talepler artmaya başlamış durumda. Devlet destekli sağlık programlarına bu tür bütüncül yaklaşımların entegre edilmesi, hem bireysel hem de toplumsal düzeyde ciddi bir fark yaratabilir.

Müzik terapi sektörü, hem akademik temellere dayanan bilimsel yönüyle hem de özel sektör eliyle büyüyen ticari yapısıyla çift yönlü bir dönüşüm yaşıyor. Sağlık alanında kullanılan müzikler artık sadece iyileştirici değil; aynı zamanda pazarlanabilir, ölçülebilir ve sürdürülebilir ekonomik varlıklar haline gelmiş durumda. Müzik, insanı iyileştirirken ekonomiyi de canlandırıyor. Bu da bizi şu soruyla baş başa bırakıyor: Müzik artık gerçekten ruhun gıdası mı, yoksa yeni çağın yatırım aracı mı?