Her açıdan oldukça özenli çalışılmış, ilmik ilmik işlenmiş bir senaryo karşımızda.

İlk sezonu hatırlatmakta fayda var; 1950’li yılların İstanbul’unda geçiyor. Beyoğlu civarında yaşayan Seferad Yahudisi bir aile ve onların hikayesini konu alıyor. En çok merak edilen konulardan biri de “bu hikaye gerçek mi?” Sorusu olmuştu. Evet, gerçek. Hatta dizinin proje sahibi Rana Denizer’in ailesinin hikayesi. 

Bu diziyi güzel ve özel kılan, senaryo incelikli çalışılmış, tarihi sıralamaya uygun, bize o dönemi ve yaşantıyı; bildiklerimizi veya bilmediklerimizi gösteriyor. Mesela Ladino dilini tekrardan bize duyurdu. Bu dil artık neredeyse unutulmaya yüz tutmuş. Fakat ara ara Gökçe Bahadır’ın sesinden dinlediğimiz şarkılarla tekrar o dile mest olduk. Oyunculukların her biri son derece ustalıklı... Tek bir bakışla tarihin acılarını yüreğimizde hissediyoruz.

2. sezonun beklentisi doğal olarak büyük. Çünkü ilki bu kadar iyi olan bir iş, yarım kalmış bir hikaye acaba nereye doğru gidiyordu?

Bu sezon Raşel’in kızının da hikayeye dahil olduğunu görüyoruz. Yani proje sahibi, Rana Denizer. Onun 5 yaşındaki haliyle açıyor dizi bize dünyasını. Rana’yı oynayan küçük oyuncunun da çıkarttığı performans takdire şayan. Minik Rana’ya Ada Erma hayat veriyor. Onun haricinde 2 yeni karakter daha katıldı diziye. Biri Halil Babür, diğeri de Serra Arıtürk.

Bu sezon, 1960lar dönemini görüyoruz. O dönemin İstanbul’u ve dahası Türkiye’sinde yaşanan olaylar; sosyal hayat, eğlence hayatı, yaşanan baskılar ve bu durumdan etkilenen insanlara tanık oluyoruz. İtiraf etmem gerekiyor ki bol bol ağlayacağınız bir sezon sizi bekliyor. Her karaktere tek tek hak vereceğiniz ve onların dünyasına yolculuk edeceğiniz bir sezon olmuş. İzlemeyen kaldı mı bilmiyorum ama benim açımdan hala gelmiş geçmiş Netflix tarihinin en iyi dizisi olduğu için, hadi bu hafta sonunu iyi değerlendirin ve bu güzel pazar gününü Kulüp dizisine ayırın.

İyi pazarlar.