Rusya’dan, Çin’e; Hindistan’dan Suudi Arabistan’a, İsrail’e, Almanya’ya kadar kartlar yeniden dağıtılmak üzere karıldı. Dünya’nın denge merkezlerinin çeperinde olan Türkiye de bu sallantıda kendi konumunu ve pozisyonunu yeniden değerlendirip masasının üzerinde duran siyaset dosyalarını elden geçirmek, öncelikler sıralamasını yeniden düzenlemek, gerekiyorsa düzenleme gerekip gerekmediğine karar vermek ihtiyacında. Ankara’nın Biden’dan yana çok sıkıntılandığı, ABD başkanına izlediği Türkiye karşıtı siyasette haksızlığını anlatmak için ne denli zorlandığını uzun uzadıya yazıp çizmeye gerek yok. Biden’la Erdoğan’ın ‘yıldızının barışmadığı’ sır değil. ABD başkanı NATO ittifakının kaçınılmaz hatta zorunlıu kıldığı bazı haller dışında Türkiye lehine değil bir karar, tavır hatta jest ortaya koymuş değil.. Madalyonun diğer yüzüne bakarsak iş yapma tarzı, üslubu bakımından Tayyip Erdoğan’la benzeştiğinden söz edilebilecek Trump’ın Ankara’nın talepleri göz önüne alındığında gönül rahatlığıyla ‘Biden’a tercih edilebilir’ olduğunu söylemek de çok kolay değil. Hatta kimi bakımlardan Trump’ın Biden ABD’sine ‘rahmet okutması’ dahi mümkün. Liderliği sırasında bunun canımızı çok sıkan örneklerini gördük. Velhasıl ortaya çıkan fotoğrafı iyi- kötü sarmalı arasında okuyup kısa yoldan bir cevap üretmek hem kolay değil hem doğru değil. Gerek siyasetimizin gerekse hariciye bürokrasimizin çok ter dökmesinin gerekeceği; basınızın da ne olduğunu anlamaya çalışman için derin okumalar yapma ihtiyacı duyacağı bir döneme giriyoruz.