Bir arkadaşımla konuşurken duyduğum bu sözler beni şaşırtmadı. Ama sorunun adına karar vermek önemli. Daha önce de yazmıştım. Yazmaya devam edeceğim. Eğitim seviyesi fark etmeksizin evlilik ya da beraberliklerde bir ‘ya benimsin ya kara toprağın’ sorunu var. Bir yastıkta kocama dilekleriyle başlayan beraberliklerde sonsuza dek sürdürme isteği ! Yolunda gitmeyince nedense denedik ama olmadı diyememe hali...Öte yandan sevgili olmak isteyip de yüz bulamayanlar var . Israr kıyamet.. Bazen taciz bazen tecavüz var. Sevdiği kızın ailesini tehdide varan durumlar var. Bu örnekleri niye veriyorum. Çoğunun öznesi kadın da ondan. Kadın cinayetleri diyelim sevgili arkadaşım çünkü her gün bir yenisi benzeri hikayelerle karşımıza çıkıyor.

Bir vazgeçememe hali söz konusu ise toplumsal bakış açımızın incelenmesi de gerek diğer yandan. Soruna kadın cinayeti deme noktasında bile aslında o öyle değil denebiliyorsa vay halimize. Efendim olaylara tek tek bakacak değiliz elbette. Kim yanlış kim doğru meselesi de değil. Ancak konu cinayet işlemeye gelince hikayeler çoğunlukla birbirine benziyor. Fail erkek maktul kadın. Kadın cinayeti demeyelim de ne diyelim. Rakamlar da öyle söylüyor. Sayıları azalmıyor. 

İstanbul Arnavutköy'de yaşanan son olay herkesi ayağa kaldırmış olabilir. Fakat sonra aynı hızla oturup hayatımıza devam edeceğimiz kesin ! Her seferinde bir infial bir kınama... Sonra yenisi oluncaya dek derin bir sessizlik. O kadar şikayet uzaklaştırma polis kontrolü kararına rağmen yine olan oluyor. 

O halde psikolojisi bozuk ilişkilerimize aile danışmanları ile destek verilmesi noktasında daha farklı hamlelere ihtiyaç olduğu muhakkak.  Doğrusunu işin uzmanları tarif ederler. Ancak görünen o ki şimdiye dek alınan önlemler işe yaramamış. Sokak ortasında herkesin  gözü önünde güpegündüz bir kadının daha öldürülmesine tanık olduk. 

Kadın cinayetleri var arkadaşım. Ne yazık ki var...