Uzmanlar, karbondioksit ile metandan sonra atmosferde en çok bulunan üçüncü sera gazı olan nitröz okside bağlı emisyonların düşürülmesinin, tarım arazilerinde gübre kullanımının azaltılmasıyla mümkün olduğunu belirtiyor. ABD hükümetine bağı Çevreyi Koruma Ajansı (EPA) verilerine göre atmosferdeki sera gazlarının yüzde 76’sını karbondioksit, yüzde 16’sını metan, yüzde 6’sını nitröz oksit, yüzde 2’sini ise florlu gazlar oluşturuyor. Küresel ısınmaya ilişkin tartışmalarda karbondioksit ve metana göre daha az gündeme gelen nitröz oksit, toplam sera gazı emisyonundaki payı bu iki gaza göre daha az olsa da ısı tutma kapasitesi ile öne çıkıyor. Amerikan Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi'ne (NASA) göre 1 ton nitröz oksit 1 ton karbondioksite göre 273 kat daha fazla ısı tutabiliyor. Bunun yanı sıra metan gazı ortalama 10 yıl atmosferde kalırken nitröz oksit 110 yıla kadar atmosferde varlığını sürdürülebiliyor. Nature dergisinde yayımlanan "Küresel Nitröz Oksit Kaynaklarının ve Yutaklarının Kapsamlı Bir Ölçümü" başlıklı çalışmaya göre son 150 yılda atmosferdeki nitröz oksit yoğunluğu yüzde 20 artış göstererek 270 ppb'den (milyarda bir birim) 331 ppb'ye ulaştı ve bu artış hem ozon tabakasının tahrip olmasında hem de küresel ısınma üzerinde etkili oldu. Nitröz oksit okyanuslar ve karalardan yani doğal kaynaklardan salınabildiği gibi tarım ve hayvancılık, fosil yakıt kullanımı, biyokütle yakımı, atık sular gibi insan kaynaklı faaliyetler sonucu doğrudan ya da dolaylı şekillerde ortaya çıkabiliyor. Küresel nitröz oksit emisyonunun yüzde 60'ı doğal yollarla gerçekleşirken, yüzde 40'ı insan faaliyetlerinden kaynaklanıyor.