Bilimsel bir geçmişe sahip olan Kandiyoti, mühendislik disiplininden edebiyatın özgür dünyasına geçerek akıl ile sezgiyi, gerçek ile tahayyülü, bilinç ile bilinç dışını aynı potada eriten sıra dışı bir metinler bütünü sunuyor. Kandiyoti’nin denemeleri, yalnızca yaşanmışlıkları anlatmakla kalmıyor; onları dönüştürüyor, bozuyor ve yeniden kuruyor. Okuyucuya, tanıdık gelen hiçbir anlam zemini bırakmayan bu anlatılar; hayatın olağan akışının zıddına içsel bir karşı duruşun izlerini taşıyor.

Yazar, anılarla kurduğu özel bağlar aracılığıyla zamanı eğip bükerken, eşyayı, mekânı ve kavramları yepyeni anlamlar içinde konumlandırıyor. Yalın bir anlatının ötesinde, hayal gücünün sınırlarında dolaşan bu kitapta düş ile gerçek, mantık ile sezgi sık sık yer değiştiriyor. Nedensellik yerine çağrışımı, açıklama yerine sezgisel hissi ön plana çıkaran Kandiyoti, okuru edebi bir bilinç sıçramasına davet ediyor. Bu metinlerde belirgin bir başlangıç ya da net bir sonuç yok; her şey birbiriyle iç içe, akış hâlinde.

Hayatı Kullanma Kılavuzu, klasik deneme türünden ayrılarak bir metinler labirentine dönüşüyor. Okuyucunun ezberini bozan, algılarını tersyüz eden bu yapıt; edebiyatın büyüleyici gücünü hatırlatıyor. Kandiyoti, ilk kitabında sınır tanımayan bir anlatım cesaretiyle karşımıza çıkıyor ve neyi anlatacağından çok nasıl anlattığıyla etkiliyor. Kandiyoti’nin yaşamla, düşünceyle ve bilinç dışıyla kurduğu bu özgün ilişki, deneme türüne bambaşka bir yön kazandırıyor.

Hayatı Kullanma Kılavuzu, alışılmış yaşam kılavuzlarının çok ötesinde bir kitap; kendi yolunu arayanlar için varoluşa dair yeni bir harita. Oyunbozan bir metin.