Dünya nüfusunun artışı, teknolojik gelişmeler ve özellikle yenilenebilir enerjiye geçiş süreci, madencilik talebini her geçen yıl daha da artırmaktadır. Ancak madencilik, çevresel etkileri nedeniyle sürdürülebilirlik kavramıyla birlikte ele alınması gereken bir sektördür. Bu nedenle, modern madencilikte teknoloji kullanımı ve çevresel duyarlılık giderek daha fazla önem kazanmaktadır.

Geleneksel madencilik yöntemleri, üretim kapasitesi ve verimlilik açısından sınırlı kalabilmektedir. Günümüzde dijital dönüşüm, otomasyon ve yapay zeka gibi ileri teknolojiler, madencilik faaliyetlerinin daha güvenli, verimli ve çevre dostu yapılmasını sağlamaktadır. Otonom araçlar ve robotik sistemler, madencilik sahalarında insan hatasını azaltırken iş güvenliğini artırmaktadır. Sensör teknolojileri ve veri analitiği ise maden rezervlerinin daha doğru tespit edilmesine ve operasyonların optimize edilmesine olanak tanımaktadır.

Madencilik, doğaya olan etkileri sebebiyle sürdürülebilirlik ilkeleri doğrultusunda yönetilmelidir. Toprak erozyonu, su kirliliği, biyolojik çeşitlilik kaybı gibi çevresel sorunları minimize etmek için rehabilitasyon çalışmaları zorunlu hale gelmiştir. 

Türkiye, zengin mineral rezervlerine sahip olmasının yanı sıra, madencilikte teknoloji kullanımı ve sürdürülebilirlik alanında da hızla ilerlemektedir. Özellikle linyit, krom, bor, bakır ve altın gibi kritik minerallerde bölgesel üretim merkezleri oluşturulmuş, yerli teknolojilerle üretim kapasitesi artırılmıştır. Hükümetin stratejik planları doğrultusunda, madencilik sektörü ekonomik büyümenin motorlarından biri haline getirilmekte, yerli ve milli üretim teşvik edilmektedir.