EN BÜYÜK GIDA BULUŞMASI
5-6 Kasım 2019'da Adana'da, GİFT'in evsahipliğinde gerçekleşecek 3. Tarım ve Gıda Politikaları Konferansı, Türkiye'nin alanında düzenlenen en büyük etkinliğinde, yurt içi ve yurt dışından üretim, kamu, endüstri, iş dünyası, akademi, sivil toplum, teknoloji alanlarında uzmanlık ve deneyim sahibi 50'ye yakın konuşmacıyı ağırlayacak. Tarım ve gıdanın dünü, bugünü ve en önemlisi geleceğinin konuşulacağı, Sermin Baysal Ata'nın sunumuyla gerçekleşecek programa izleyici olarak katılmak için kayıtlar sürüyor. 2050'de dünya nüfusu 10 milyara ulaşacak. Yani yüzde 70 daha fazla gıda üretmek zorundayız. Eskisinden daha kalabalığız ama daha zengin değiliz. Nasıl doyacağız? Nasıl besleneceğiz? Bizi geleceğe taşıyacak tarım ve gıda politikalarını üretmeyi başarabilecek miyiz?
Türkiye’de tüketici besleyici gıdaya ulaşamıyor. Gıda enflasyonu hiç olmadığı kadar arttı. Gıda ve içecek giderlerinin tüketici bütçesindeki payı yüzde 20’lere ulaştı. Çiftçimiz kendini geçindirmenin ötesinde, toplum ve gelecek için değer üretemiyor; işini, gözü arkada kalmadan çocuklarına teslim edemiyor. Çiftçinin yüzde 61’inin geliri azaldı, yüzde 30’u ekim alanlarını ve yatırımı azalttı. Endüstrimiz, işlenmiş gıdalarla ilgili bilgi eksikliği ve kirliliği nedeniyle, zarara uğruyor. Tarım ve gıda sektöründe, hedeflenen miktar ve kalitede verimliliğin uzağındayız.
Gıda, İçecek ve Tarım Politikaları Araştırmaları Merkezi (GİFT) olarak sorunların farkındayız, öte yandan politikanın sorunlara çözüm üretmek için var olduğunu hatırlatmak istiyoruz. Doğru yöntem ve akılcı düzenlemelerle çok şey başarılabileceğini biliyoruz. Çözümleri, yalnız söz ve yetki sahiplerinden beklemiyor; bu yolda katkı sunmak, ufuk açmak için fırsat yaratıyoruz. İşte bu anlayışla artık geleneksel hale gelen “Tarım ve Gıda Politikaları Konferası” mızın üçüncüsünü, 5-6 Kasım 2019’da Adana’da hayata geçirmeye hazırlanıyoruz.
NELER KONUŞACAĞIZ?
Tarım ve gıda politikaları neden önemli, nasıl ve kimlerle yapılır? Türkiye nerede duruyor, nereye bakıyor; doğrular, yanlışlar, eksikler neler? Bu iş, ABD, Almanya, Fransa ve Yeni Zelanda’da nasıl yapılıyor?
Artan dünya nüfusunu besleyebilecek güçte gıda sistemlerini topraktan kente nasıl kurarız, tarımın verimliliğini doğayla uyum içinde nasıl artırırız, tedarik zincirini riskleri yönetecek şekilde nasıl tasarlarız?
Hem çiftçiyi hem tüketiciyi mutlu edecek güvenilir ve sağlam tarım-gıda piyasasını nasıl kurarız? Makul fiyat oluşumu için seçenekler, üreticiye finansman sağlayacak alternatif sistem ve kaynaklar neler olabilir?
Pamuk piyasasının mevcut durumu ve işleyişi, dirençli endüstriyel tarım ürünleri piyasalarını kurmak için örnek olabilir mi?
Üretici-endüstri diyalogu nasıl hayata geçer? Sözleşmeli çiftçilik, kooperatifler, küçük çiftçi-büyük işletme işbirlikleri ne vadediyor?
Çiftçiler hayvanlarını telefonlarından takip ediyor, seralarının sıcaklık seviyesini tek tuşla ayarlayabiliyor. Peki hepsi bu mu? Tarım ve gıda büyük teknolojilerle nasıl buluşur; hangi alanlarda, nasıl fayda üretir?
