Sanayi Devrimi önce üretmeyi sonra da çıktılarını tüketmeyi öğütledi. Sanayi tesislerinin yanına kurulan okullarda üretilen bilgi; teknoloji çağını doğurdu, üretimde çağ atlayan Ademoğlu, insanlıkta sınıfta kaldı. 

İnsanlık, Toplum 5.0 modeliyle son çıkıştan önce kenara çekilip, gezegenine sahip çıkmaya çalışıyor.

Adam Smith, Keynes, Marx yaşasaydılar kim bilir teknoloji toplumları için hangi önerilerde bulunurlardı. İktisat batı uygarlığının bilimi iken, Doğu tarımsal üretimin tarımla güç kazanmış uygarlıkların merkeziydi. Hayvanın tarımda kullanımı iktisat tarihine mühim bir ivme olarak not edildiğinde kitlesel üretimin de adımı atılmıştı. İhtiyaçtan fazlasını üretebilme yeteneği önceleri güç iken günümüzde ürettiğine pazar bulabilmek marketingin iştahında boğuluyor.

İlkel sayılabilecek araçların tarımda kullanımı” teknoloji - tarım buluşması” medeniyetin de kurulmasını sağladı. Gelinen noktada tarım yeni bir teknolojiye ihtiyaç duyuyor, bu sefer amaç daha çok üretmek değil.  Gezegene zarar vermeden daha sağlıklı, daha uygun fiyata gıda üretmek. 

12 bin yıllık “know – how” tarımın geleceği için yeterli değil. Çünkü hesapta olmayan “iklim değişikliği” tüm planları alt üst etti. Çözüm, tarıma teknolojiyi adapte etmek. 

Gelecek için Tarım 5.0

Modern toplumlar teknolojiyi insanlık için kullanıyor. İnsan için gereken tarımsal ürünler eskisi gibi uzaklarda üretilip taşınamaz.

1 kg et için 1.5 ton su gerekli, tarımsal ürünler sofraya gelmeden ortalama bin km yol kat ediyor. Tarımda kullanılan su % 25 azaldı, ekilebilir alanlarda % 25 kayıp var. Gezegendeki ortalama 1,5 derece ısınma birçok tahıl ürününde  % 3 ila % 7 arasında verim kaybına neden oluyor. Türkiye’nin önümüzdeki 10 yıl içinde iklim değişikliği kaynaklı, tarımsal kaybının % 30 düzeyinde olması öngörülüyor.

Petrolün %17’si tarımda kullanılıyor. Bir kase gevrek 1.8 litre petrol demek. Girdi maliyetlerindeki değişimlerden en az etkilenmenin yollarından biri daha az taşımak, kentlere yakın alanlarda üretim alanları tasarlamak, unutmadan balkonda tarım yapmak değil.

Daha az yol daha az petrol daha az karbon ayak izi.

Akıllı tarım projeleriyle şehrin yakınlarında üretim alanları yaratmak. 12 ay boyunca kesintisiz üretim. Kendi enerjisini üreten, su yönetimiyle şehrin su kaynaklarına katkı sunan, kentsel mimarinin, alt yapının tüm unsurlarıyla simetrik çalışacak şekilde tasarlanmış tarım alanlarıyla sürdürülebilir tarım kampüsleri.

Kentsel tarım üretimi; veri havuzundaki “big datanın” yapay zeka ile anlamlı bilgiye dönüştürülmesiyle planlanacak. Her ürünün döngüsü bir sonrakinin gübresine, suyuna katkı sunarken tüketim verilerinin kullanımıyla da atıksız tarım sağlanacak. Eski yapılar, terkedilmiş alanlar, ikonik merkezler yeni tarım alanları.

Tüm buzdolaplarındaki domates miktarını takip eden yapay zeka üretimi verilerle planlayacak. 

Daha sağlıklı, daha az maliyetle üretilen gıdalar kullanıcısına tarım puanı kazandıracak. Şehirler kendi kendine üretim yaparken her kaldırım, her bina, metro çıkışı, cami yenilenebilir nitelikte tarımsal üretime katkı sunacak. 

Ne dersiniz eski bir müzeden bir ısırık almaz mısınız?