Bu şiddet haberlerinin çoğunda mağdur taraf kadınlar… Cezaevinden izinle çıkıp cinayet işleyenler, uzaklaştırma kararına rağmen belli ki yeteri kadar denetlenmedikleri için korkunç olaylara imza atanlar, ceza almayacağından emin olduğu için en ufak tereddüt göstermeyenler… Toplum bu tip insanlarla dolup taşmaya ve şiddet gitgide normalleşmeye başladı. 

Birkaç gün önce İçişleri Bakanlığı, 81 il valiliğine ‘Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele 2022 Faaliyet Planı’nı içeren bir genelge gönderdi. Genelgede geç kalınmış olsa da atılması gerekenler adımlar bulunsa da bazı maddelerin çok bir işe yaramayacağı da açık. 

Kadın sığınma evi sayısının artırılacak olması çok yerinde olmakla beraber aynı zamanda sığınma evlerinde barınmak zorunda kalıp ekonomik gücü olmayan kadınlar için bir öncelik tanınması ve işe alımlar için bir kontenjanın olması çok faydalı olurdu. 

Riskli vakaların takibi için risk yönetim kurulu oluşturulması, kolluk personeli görevlendirilmesi, hakkında tedbir kararı bulunan hükümlülerin tahliyesinde kolluk birimlerine bildirimde bulunulacak yeni bir sistem oluşturulması doğru adımlar ancak bu zamana kadar bunların yapılmasına engel olan neydi? Böyle bir sistem oluşturulup şiddet olaylarında düşüş yaşanacağı öngörüldüyse keşke bu kadar vahşet yaşanmadan öngörülseydi. Ayrıca bu sistem düzgün işletilecekse mantıklı ve işe yarar olmakla beraber bildirimlerden sonra önlemler artırılmayacaksa da bir anlamı yok.

Aile içi ve kadına yönelik şiddet konusunda beş milyon erkeğe eğitim verilmesi kararı da oldukça yerinde ama özellikle şiddete eğilimli erkeklerin bu eğitimi almasının sağlanması gerekir. Ayrıca verilen bu eğitimlere zıt şekilde örneğin Diyanet tarafından yapılan açıklamalar bu eğitimlerin etkisini azaltır. Yani eğitim yeterli değil önemli olan verilen eğitime uygun söylemlerde bulunarak insanlara örnek olmak. 

Elektronik kelepçe kapasitesinin artırılması da uzun zamandır konuşulan ve olması gereken bir şeydi ancak kapasitenin artırılması da maalesef yeterli değil. Bazı hakimlerin kadının güvenliği yerine erkeğin özel hayatının gizliliğini düşünerek kelepçe kararını yanlış bulması sebebiyle gerekli olduğu durumlarda dahi bu karar alınmıyor ve kadınlar yanlış kararların bedelini canlarıyla ödüyor. 

Her ne kadar genelgede mantıklı ve atılması gereken adımlar bulunsa da esas toplumun zihniyetinin değişmesi ve kadının önemini anlaması gerekiyor. Anadolu kültüründe kadına verildiği söylenen değer maalesef günümüzde verilmiyor. Kadın-erkek ayrımı olmadan herkesin eşit birer birey olduğu algısına sahip olunan günler görürüz umarım.