Aklıma şu geldi. Bayram sadece aile ve akrabalarımızla kutladığımız bir gelenek midir? Kardeşimle de aynı şeyi konuştuk. Burada İstanbul'da akrabalarımız, yakınlarımız var. Ancak memleketimizin belki de çocukluğumuzun kalabalıklığı yok diye mi biz bugünün bayramlarından tat alamaz hale geliyoruz? 

Gelenekler nasıl meydana gelir, hepimiz biliriz. Zamanla... Belirli şekil ve kuralları vardır yazılı olmayan... Bence bu geleneklerin üzerine yenilerini koyduk yıllar içinde. Mesafeler uzayınca ve bazen şartlar elvermediğinde telefonla hatta şimdilerde yurtdışındaki yakınlarımızla internet üzerinden görüntülü konuşma yoluyla bayramlaşıyoruz. 

Büyük şehirlerde özellikle aile ve akrabalarından uzakta hatta yalnız yaşayan insanlara gelmez mi bayram? Ailemiz yanımızda olmasa da komşularımız iş - okul arkadaşlarımız değil midir yakınlarımız... Hele ailesi olmayanlar... Bir anne ya da baba tarafından büyütülmemiş kimse oldu mu çevrenizde? Bayramı ona sorun bence.

Memleketinden uzaktaysa bir üniversite öğrencisinin arkadaşlarıdır bayram kutlamasında ailesi. Yalnız yaşayan komşunuzla selamlaşmanız, ziyaretinizdir bayramı bayram yapan. Hadi diyelim kimseniz yok. Siz de kimsesizlerin yakını olursunuz belki. Bayramda eli öpülecek büyükler, başı okşanacak küçükler bulursunuz kendinize. İşte bakın ailesinizdir artık. En azından zamanla birilerinin yakını olursunuz. 

Bayram gelenekleri güzeldir. Uzun zamandır görmediğimiz yakınlarımızla hasret gidermek büyüklerimiz ve küçüklerimizle bir masa etrafında olmanın tadı başkadır. 

Kimsesi olmayanların da bayramlarını kutlayalım bu bayram. Bizim şekerlerimiz, çikolatalarımız hepimize yeter de artar. Sevgimiz ve saygımız daim olsun. İyi bayramlar.