Günden güne mutsuzlaşan, gelecek kaygısı içinde yaşayan bir toplum haline dönüşmemiz yetmezmiş gibi şiddet olayları sürekli artıyor. Bunların çoğunun arkasında ise herkesin kendi fikrine önem vermesi, fikrini karşısındakine dayatmaya çalışması ve aksini kabul etmemesi yatıyor. 

Toplumumuzda erkek çocuklarının yetiştirilme tarzı sebebiyle çoğu erkek kendini üstün görerek büyüyor ve reddedilmeyi hazmedemeyip şiddete başvuruyor, ardından sanki kahramanlarmış gibi onları savunanlar ortaya çıkıyor ve bu olaylar hız kesmeden devam ediyor. Tasarlayarak cinayet işlemelerine rağmen çoğu akli dengesinin olmadığı savunmasını yapıyor ve zaten bir insanın hayattan koparılmasının karşılığı olmayan cezalar almalarına rağmen o cezaları da çekmiyorlar, olan gencecik yaşında hayattan koparılanlara oluyor. 

Başka bir güç gösterisi ise hayvanlar üzerinden yapılıyor. Nasıl bir psikolojik ruh hali sebep oluyorsa hayvanlara uygulanan şiddet hız kesmeden devam ediyor. Uygulamada hiçbir işe yaramayan bir Hayvan Hakları Yasası çıkarıldığı için tabi ki bunun da caydırıcılığı yok ve bu caniler özgürce hayvanları da katletmeye devam ediyor. Psikolojik olarak incelenip mümkünse tedavi edilmesi gereken bu suçlulara da gereken önem verilmiyor ve belki de gelecekte daha nicelerine zarar verecek olmalarına rağmen ellerini kollarını sallayarak sokaklarda gezmeye devam ediyorlar.

En büyük sorunlardan biri ise neredeyse herkesin maruz kaldığı ve bir genci intihara sürükleyen psikolojik şiddet. Okullarda, evlerde, iş yerlerinde yani her yerde psikolojik şiddet bir şekilde kendini gösteriyor. Aileler çocuklarının birer kişiliği olduğunu, kendi düşünceleri ve istekleri olduğunu göz ardı edip kendi doğrularını, kendi isteklerini dayatmaya çalışıyor. İş yerleri ve okullarda bu şiddet başka şekillerde kendini gösteriyor. En kötüsü ailelerinden çekinerek yaşamaya başlayan çocukların kendilerini iyice yalnız ve çaresiz hissetmeye başlaması… Bu çaresizlik ise kimini ölüme götürürken, kiminde ise büyük tramvalara yol açıyor. İngiltere’de yapılan bir araştırmaya göre çocukken psikolojik şiddete maruz kalan insanların hayat kaliteleri ileriki yaşlarında daha düşük oluyor. Hem psikolojik sağlıklarında kalıcı izler görülüyor hem de zihinsel yetenekleri daha düşük oluyor. Ayrıca buna maruz kalan çocuklar büyüdüklerinde de aynı davranışları göstermeye yatkın oluyor yani kuşaklar boyu şiddet devam ediyor.

Çocuklarınız sizin gibi düşünmek, sizin gibi yaşamak ve sizin doğrularınızı benimsemek zorunda değil. Sizinle aynı düşünmedikleri ve hissetmedikleri için değersiz görülmeyi hak etmiyorlar. Bunu idrak edemeyenlerin ise çocuk sahibi olması doğru değil.

Genel olarak empati ve fikirlere saygı duymanın öğretileceği ve ayrıca nasıl düzgün ebeveyn olunur konusunun işlendiği zorunlu dersler verilse acaba işe yarar mı?