Hem bu süreç hakkında yorumumu merak eden çok mesajlar aldım. Bu mesajlara da topluca karşılık vermiş olacağım.

Normalde yazılarımı tümce biçiminde yazarım ama bu sefer maddeler halinde değerlendirmelerimi sunmak istedim. Çünkü hiç biri gözden kaçsın istemiyorum.

1. Türkiye’nin henüz tasarruf finansman şirketi yoktur. Bu nedenle tasarruf finansman sektörü de yoktur.

2. Evim şirketlerinin sayıca büyük bölümü tasfiye edilmiştir.

3. Sayıca az, hacimce büyük olan evim şirketlerinin tasarruf finansman şirketine dönüşüp dönüşemeyeceği hala belirsizlik konusudur.

4. İntibak değerlendirmesi devam eden şirketlerin yapıcı adımlar atmak için hala vakti var gözükmektedir.

5. Ön lisans, lisans, yüksek lisans gibi akademik dereceler evim şirketleri için henüz oluşmamıştır. Hem şirketler YÖK’a değil BDDK’na başvuru yapmışlardır.

6. Önem önceliği “sektörün” menfaatleri değil, MÜŞTERİLERİN menfaatleridir.

7. Önem önceliği patronların menfaatleri değil, MÜŞTERİLERİN menfaatleridir.

8. Önem önceliği çalışanların menfaatleri değil, MÜŞTERİLERİN menfaatleridir.

9. Gerçekten kaygısı olan patronunun değil, MÜŞTERİSİNİN sesi olsun.

10. Şirket ortaklarının masum olmayabileceği unutulmasın.

11. Her müspet adımı boşa çıkarmak, kendine menfaat sağlamak iştahlarını bastıramamış olabilecekleri unutulmasın.

12. Süreçte birbirini kötülemekten başka hiçbir liderlik sergilememiş olabilecekleri unutulmasın.

13. Yaşanan periyot boyunca sayısız hatalar yapmış olabilecekleri unutulmasın.

14. Tasfiye sonrası ortaya koymaya çalıştıkları yapıcılığı son güne kadar hep baltalamaya çalışmış olabilecekleri unutulmasın.

15. Efkarlı ve fedakar söylemlerin sadece kendi menfaatlerine odaklanmış maskeler olabileceği unutulmasın.

16. Çeşitli platformlarda müşteriyi rehin alıp devleti tehdit etmiş olabilecekleri unutulmasın.

17. Kendinizin asla lisans alması için imza vermeyeceğiniz, her fırsatta kötülediğiniz sektör paydaşının tasfiyesine şaşırılmasın. (Şaşırılmamıştır da.)

18. Sektör paydaşlarının da kendi firmanızı aynıyla değerlendirdiği unutulmasın.

19. Kendi içinde kimsenin kimseye lisans vermeyeceği bir kalabalığa da kimsenin lisans vermek için hevesli olmayacağı unutulmasın.

20. Sektörde liderlik taslayanların tasfiye edilen şirketlerin sözleşmelerini almaktan fellek fellek kaçtığı unutulmasın.

21. Çoğu 100-200 sözleşmeli şirketlerin potasında eritilecek risklerini kamuoyu adına, sektöre isim koyma lütfu karşılığına dahi düşmanca reddedenlerin henüz gerçekleriyle yüzleşmedikleri unutulmasın.

22. Cengaverlik bu sektöre inanmış ya da bir biçimde inandırılmış MÜŞTERİLERİN menfaatlerini korumaktır. Ortada kalmış personele şirinlik yapanların sahteliklerinin yüzlerine vurulması gerektiği unutulmasın.

23. Sonradan zuhur eden müşteri hassasiyetlerinin sahici olmayabileceği unutulmasın.

Daha fazlası var ama devam etmememi istediğinizi biliyorum. Çünkü duymak istediklerinizi değil, bir kere daha duymanız gerekenleri söylüyorum. Genellemiyorum ama birçok örnek için gerçeklik payları olan meseleleri gündeminize getirdim.

Sektöre kimse komplo kurmadı, kuramazdı da çünkü sektör kendine yeterince komplo kurmuştu bunu da iyi biliyorum. Rızkın kefili Yüce Allah (C.C)’tır. Çalışanlara; müşterilerinizin menfaatlerinden başka hiç bir şeyi tasa etmeyin demek durumundayım. 

Son söz; burada sektör görmek isteyenler kapasitelerine göre tasfiye edilen şirketlerin bakiyeleriyle beraber sözleşmelerini devralmak için harekete geçmeliler. (Çalışanlar da bir baskı oluşturmak istiyorsa bunun üzerine düşmeliler.) İşte, şimdi söylenmesi gereken tek doğru bu. Üstelik yola devam etmek isteyenler unutmasınlar ki; devirler hiçbir zaman bir alicenaplık değil, “kendi müşterilerinin menfaatleri” için almaları gereken bir sorumluluk. Kendi aralarındaki işbirliği imkânlarını da göz ardı etmemeliler.