İlgili tüm düzenleme ve kararlar gıda milliyetçiliğinin tavan yaptığı son günlerde iç piyasada fiyatı düzenlemekten çok ithalat yapılan ülkelere / onların çiftçilerine yarıyor.

İç piyasada fiyatı regüle etmenin yolu istikrarlı bir tarım politikası, güven. Ticaret yapmak yeterince riskli iken; tarım üstü açık bir fabrika. Onlarca farklı etkenden her an etkilenebilir olmasından dolayı risk derecesi en yüksek yatırım alanlarından. 

İklim değişikliği ile olumsuz etkilenen tarım endüstrisi bir de palyatif çözümlerle güven kaybederse “tarımın geleceği / geleceğin tarımı” Türkiye için hayal olur.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan tarafından açıklanan 2023 – 2053 hedefleri doğrultusunda “coğrafi olarak ekilmesi mümkün olmayan ürünler dışında her üründe kendi kendimize yetebilmeliyiz” açıklamasına istinaden belirlenecek hedef; tarıma ivme kazandıracak ”tarımda 5.0” olmalıdır. Tarımda 5.0 başka bir yazının konusu günün konusu tarımda güncel gelişmeler.

Bir tarafta ürün talebinde artış, diğer tarafta artan girdiler nedeniyle çiftçinin üretime sıcak bakmaması. Sonuç; artan gıda fiyatları / üzülen çiftçi/ ağzının tadı bozulan hane halkı.

Belirsizlik tarımın baş düşmanı. Girdilerin önemli bölümü ithal. Artan maliyetler fiyata yansıtılamayınca çiftçi üretme motivasyonunu kaybediyor. İki taraflı baskı sistemin kan kaybetmesine neden oluyor. Tarım gerektiğinde eğitim ve savunma gibi milli bir politikayla yönetilip desteklenmeli. Nihayetinde işin ucunda sağlıklı bir halk ve dışa bağımlılık konusu var. Temel beslenme insanlık hakkı, güçlü bir gelecek ise coğrafyanın binlerce yıllık hayali.  2023 – 2053 hedeflerine ulaşmak için atılacak en önemli adımlardan biri; tarımda sağlam, sürdürülebilir, sağlıklı bir politika belirlemek, palyatif çözümlerden uzak durmak. 

Çözüm önerileri; üretimi teşvik eden desteklemeler / planlı tarımsal üretim ve pazarlama çalışmaları /  iklim değişikliğine uygun tarım endüstrisi dizaynı / tohumculuk destekleri / tarımsal üretimde doğru lokasyon / tarımda 5.0 / tarımda yaşam motivasyonu.

Diğer güncel bir konu; Biyoçeşitlilik yasası, neden bu kadar önemli? Tasarı kapsamında; “Ekolojik Etki Değerlendirmesi” konusu önemli bir başlık. Ekolojik etki değerlendirmesi sonucunda Tarım ve Orman Bakanlığınca uygun görülen faaliyetlere izin verilebilecek;  “tür ve habitat koruma bölgelerinde milli güvenlik / afet / zaruri hallerde” ekolojik etki değerlendirmesi yapılmaksızın Cumhurbaşkanı tarafından izin verilebilir olması noktasına çekinceler var.

HES’ler, baraj alanları, maden yatırımları benzer çalışmalarda zengin biyoçeşitliliğe zarar verebiliyor.

İklim değişikliği / aşırı girdi kullanımı/ istilacı türler/ demografik değişimler/ kentleşme/ pazarın istekleri/ tüketici tercihleri/ su yönetimi ile ilgili politikalar tarım için biyoçeşitlilik ve buna bağlı ekosistem hizmetleri üzerine olumsuz etkiler yaratıyor. 

Balık rezervlerinin % 33’ü aşırı avcılığa maruz kalıyor.  Günümüze ulaşan 7745 yerli hayvan ırkının % 26’sının nesli tükenme tehdidi altında. Omurgalı tozlayıcı türlerinin %17’si yok olma tehlikesiyle karşı karşıya. 60 bin ağaç türü her yıl nesli tükenenler ile azalıyor.  Dünyanın % 34’ünü kapsayan meralardaki tahribat devam ediyor. Bozkır ekosistemleri tehlike altında. 

Sistemin en küçük parçaları olan karıncalar, arılar, solucanlar her biri ekosistem içerisinde farklı biyolojik işlevlere sahip. Çalı deyip geçilen küçük ağaççıklar tarımsal alanları rüzgâra karşı koruyor. Ormanlar küresel ısınmayı engeller.  Bakteriler ve mantarlar besinlerin geri dönüşümünü sağlar.  Özetle her canlının yeri doldurulamayacak kadar kıymetli bir görevi ve önemi var. 

Azalan ve bozulan biyoçeşitlilik bir ülkenin tarımsal zenginliğinin yok olması demek.

Dünyanın geleceği tarım, tarımın geleceği zengin biyoçeşitlilik. 

Ezcümle; palyatif çözümlerle değil planlarla tarımda oyuncu değil oyun kurucu oluruz.