Amerika Birleşik Devletleri’nin çelik konusunda yaptıklarından sonra, ülkemiz için Afrika kıtası önem kazanmaya başladı. İlk çalışmayı başlatanlardan biri de Çelik İhracatçıları Birliği (ÇİB). Özelikle Afrika’nın Türkiye’nin ürettiği sermaye yoğunluğu düşük çelik ürünleri için yüksek Pazar olmasının, Türk üreticilerinin avantajına olacağını anlayarak başlamışlar araştırmaya. Türkiye, sermaye yoğunluğu düşük olan betonarme çeliği ve boru gibi ürünlerin üretiminde pazarın yarısından fazlasına hâkim. Ülkemizde üretilen sermaye yoğunluğu yüksek çeliğin ise yaklaşık yüzde 25'i otomotiv ve beyaz eşya ürünlerinde kullanılıyor.

ÇİB'in ihracat önceliğini Batı Afrika ülkeleri oluşturuyor. Bu ülkeleri Karayipler, Güney Afrika ve Güneydoğu Asya'nın takip etmesi bekleniyor. Amerika ya da başka Avrupa ülkelerinin keyfine göre vergi ve kısıtlama koyması dünyanın sekizinci en büyük ham çelik üreticisi olan Türk çelik sektörüne yeni kapılar açacak. 

Aslında ülkemiz, 200 ülkeye yönelik ihracatıyla da dünyanın onuncu ihracatçısı durumunda. İnşaat çeliği ihracatında ise dünya ikincisi konumunu sürdürüyor. Türkiye, Avrupa ülkeleri arasında da öncü konumda. Üretim açısından Almanya'nın ardından ikinci sırada gelirken, ihracatta da birçok büyük Avrupa ülkesini geride bırakarak dördüncü sırada yer alıyor.

Afrika’ya gözümüzü dikmişken, Dünya Ekonomik Forumu, yönetici ve genç girişimcileri yatırıma ihtiyacı olan Güney Afrika'da geçen hafta bir araya getirdi. Burada yapılan toplantıda Sanayi Devrimi yapılması kararlaştırıldı. Bu yazımın başlığı olan Dördüncü Sanayi Devrimi'nin tehdit mi fırsat mı olduğu konusu Afrika için de yeni. Anlamaya çalışıyorlar. 

Dünya ülkeleri, Dördüncü Sanayi Devrimi'ni işsizliği çözmenin yollarından biri olarak görüyor. Diğer taraftan Dördüncü Sanayi Devrimi'nin iş kollarını ortadan kaldırması ihtimalinden de endişe ediliyor. “Eee ne anladık bu iki tarafı bize uymayan değnekten” derseniz, “Güney Afrika'nın Cape Town kentinde yapılan “4.0 Sanayi Devrimi” toplantıda konuşan taraflar, 20 yıl önce hayal edilemeyen iş imkanları yaratan bilgi çağında olduğu gibi bu dönemin de yeni fırsatlar yaratacağını dile getirdi” deriz. İşsiz kalmamak için yapılması gereken ise kişilerin kendilerini dijital alanda yetiştirmesi ve yeni uzmanlıklar kazanması.

Endüstri 4.0 ya da 4. Sanayi Devrimi, birçok çağdaş otomasyon sistemini, veri alışverişlerini ve üretim teknolojilerini içeren kolektif bir terim olarak kullanılıyor. Bu devrim nesnelerin interneti, internetin hizmetleri ve siber-fiziksel sistemlerden oluşan bir değerler topluluğunu bize sunuyor.  Aynı zamanda bu yapı akıllı fabrika sisteminin oluşmasında büyük rol oynayacak. Bu devrim, üretim ortamında her bir verinin toplanmasına ve iyi bir şekilde izlenip analiz edilmesine olanak sağlayacağı için daha verimli iş modelleri ortaya çıkacaktır. Ama hemen akla film senaryoları geliyor. İşsizler ordusu ve makinaların kavgası. Ben çok taktım galiba bu robotların bizim yerimize geçme düşüncesine. Ama tarih akıp giderken teknoloji de değişiyor.İsterseniz, dünya Endüstri 1.0’dan 4.0’a doğru nasıl gelmiş bir bakalım. İlk olarak Mekanik Üretim Tesislerinin Uygulanması ile başlamış 18. Yüzyılda. 

Sonra pat 1712’de Buhar Makinesinin İcadı insanları şaşkına çevirmiş. 

Ardından, Elektrik ve İş Bölümüne Dayalı Seri Üretime geçilmesi sağlanmış. (19. Yüzyıl) 1840 yılında da Telgraf ve 1880 Telefon İcatları ve sonrasında 1920 “Taylorizm Bilimsel yönetimi” derken gelmişiz 20. Yüzyıla. Üretim Süreçlerinin Otomasyonu. 1971 İlk mikro bilgisayar (Altair 8800) ve 1976 Apple I (S. Jobs ve S. Wozniak) Otonom Makineler ve Sanal Ortamlar (21. Yüzyıl)

1988 AutoIDLab. (MIT)

2000 Nesnelerin İnterneti

2010 Hücresel Taşıma Sistemi

2020 Otonom Etkileşim ve Sanallaştırma derken nereden nereye geldiğimiz ortada. Bundan sonrasında daha neler olacak Allah uzun ömürler versin de görelim İnşallah.  

 4. Sanayi Devrimi’ne böyle geldik. Araya Afrika’yı da kattık. Şimdi karar vermeniz lazım. Endüstri 4.0 ya da 4. Sanayi Devrimi iyi mi kötü mü? Fayda mı zarar mı getiriyor.